Haitzetan (1997) – Badena eta ez dena (2022)
25 urte musikari bezala.
Arrakasta eta eskarmentu handiko urteak, kide nekaezinak eta ehunka kontzertu, ikusleria bat heltzen ikusi dugun urteak, beti bizigarri berria ekarri duena. Berak ospakizunak eta zenbaki handiak ez ditu gehiegi gustoko. Ospakizunak, bidezkoak, beti lagunez inguratuta, baina ia 25 urte igaro dira lehen lan hartatik, eta atzera begiratzea ezinbestekoa da aurrera egiten jarraitzeko.
Bere lagunak Kirmen Uribek zioen moduan, badirudi berez ateratzen zaizkiola Mikeli abestiak, ez dizkiola ateak ixten barruan daraman musikari. Eta erraz entzuten ditugu Mikelen abestiak, konposizio-lana oso landua izan arren. Eta berezkotasun horri esker argitaratu zituen bere lehen lanak, Haitzetan (1997) eta Badira hiru aste (1998). Herri-kantak edo betiko kantak balira bezala jendeak ahapeka kantatzen dituen abestiak biltzen dituzte. Eta horixe da abesti batek izan dezakeen emaitzarik onena.
Urte hauetan zehar, Mikelek ibilbide bat egiteko zortea izan du, bere kitarrarekin edo pianoarekin; bakarrik edo lagunduta, herrialde askotako eszenatokietan ibili da. Ikusle oso desberdinek gozatu dute beren zintzotasunaz eta taulen gainean egindako lanaz. Esan dezakegu, huts egiteko beldurrik gabe, Mikel bere onenean dagoela.