Se grabó en 1997 en los estudios Lagin de Beasain, bajo la dirección de Mikel Fernández. Allí me acompañaron Eñaut Elorrieta (guitarra clásica), Igor Arzuaga (sonido), Pello Ramírez (chelo y acordeón) e Iñaki Aurrekoetxea (letras Bazkalosteko kafea/Arrasto umela).
En este primer disco la autoproducción fue mi compañero y acicate Arkaitz Estiballes. Para todos ellos mi agradecimiento.
SU NIMIÑO BAT
Grabado sin público y en directo en el Kafe Antzokia de Bilbao el 17 de octubre de 2021 y posteriormente mezclado en los estudios Koba, bajo la batuta de José Manuel Sanpedro «Xanpe».
La remasterización del disco Haitzetan también ha estado en sus manos.
Mikel Urdangarin Voz, guitarra, letra y música
Josu Zabala Acordeón y coros
Koldo Uriarte Teclados y coros
Rafa Rueda Guitarra eléctrica y coros
Nika Bitchiashvili Violín
Jon Cañaveras Bajo y coros
Ander Hurtado de Saratxo Percusión y coros
Alison Keable Coros
Diseño (reedición) Alain Urrutia
Eskerrik asko de todo corazón a todo el equipo y al invitado de lujo que fue Josu Zabala y al colaborador Lon Fernández que nos acompañó; también a Gaizka Penafiel, que se encargó de las fotos. Igual que a Zirriborro y Oier Aranzabal, que se han encargado del vídeo. En gran estima al Kafe Antzokia por las facilidades que nos dio.
Milesker Alain, Xanpe, Harkaitz, Aitor y Amaia
Pronto se cumplirán 25 años desde que publicamos Haitzetan. Casi un cuarto de siglo sin apenas darme cuenta. Fue echar a andar y encontrarme un cruce de caminos tras otro. Caminar que me ha colocado a las puertas de este aniversario tan especial. Podría escribir mucho sobre lo vivido todo este tiempo, probablemente demasiado, pero prefiero aferrarme a una idea principal que lo resume casi todo: soy un cantante que aun pudiendo haberse sentido sólo en ocasiones, en realidad, nunca lo ha estado.
He vivido de todo, grandes fastos, fuegos artificiales, inundaciones, el desierto, el reverdecer del bosque… Grandes contrastes, en definitiva. Y en alguna ocasión he podido sentir la soledad en este intenso viaje que es la música. Pero esto último no es más que una sensación, no tiene por qué ser cierta. De hecho, la siempre tentadora vanidad puede llevarnos a engaño fácilmente, a creernos lo que no somos, a vivir lo que no es. Y no es verdad. Aun en las situaciones más duras, como mínimo he estado conmigo mismo. Siempre. Y en uno mismo, habitan más mundos y personas que uno mismo. No estamos solos. Mi voz, mi tesón y mi fuerza no son solamente míos, tampoco lo son mis temores. También lo son de los antepasados y de las personas queridas que habitan en mi. Incluso de la gente y de los mundos que, a pesar de no conocerlos, forman de alguna manera parte de uno.
Todos ellos son ese pequeño fuego que todavía pervive en mí.
Mikel Urdangarin
Esperantzarik gabeko zenbait
debekatuak dezente
mila galduak eta hainbeste
gau bakarreko aterpe
askok laugarren begiradatik
betirako dirudite
bazkalosteko kafeak bezain
usai goxoa daukate
nik zurekiko dudana ere
halakoa litzateke
nire bizitza laburra baina
zein dezberdina izan den
zu ezagutu aurretik eta
zuk musu eman ondoren
zure iparrak noraezaren
lekukoa hartu zuen
ta denboraren oneritziak
erakusten du ondoren
nire bihotza zure neurrira
nola egina dagoen
zurekin nahi dut Maxian barna
karroa zoro eroan
baita erantzi nahi dizkizudan
prakak erostera joan
bertan zaudela sentitu nahi dut
ohera sartzerakoan
lotsaren mugak lehertuarazi
ta gehiago delakoan
erloju hotsak esnatu eta
zu izatea alboan
momentu batez nire bertsoak
ametsetara bidaliz
zure usaiak atzeman ditut
zoriona jo dut begiz
hankak lurrera ekarri ditut
irribarre salatariz
bazkalostera itzuli eta
hamarmilagarren aldiz
aspaldi hartu dudalakoan
kafea hoztu zait berriz.
Zuretzako da
Poematxo hau,
Sasipoetak idatzia.
Sentimendu nahasiak
Bultza egiten
Naute bultza.
Zure ondoan
Sekula ere
Ez nauzu imajinatu,
Ta nik kutxaua itxaropentsu
Urrunetik, laztantzen zaitut.
Usaiak bialtzen dituzunean
Baten bat niretzat al da?
Galtzaile honen onduan bizi nahi neska?
Aldamenean.
Agian sorte, apur batekin
Batera biziko gara.
Pertsona arrunten gisa da.
Gure munduan.
Zure ondoan
Sekula ere
Ez nauzu imajinatu
Ta nik kutxaua itxaropentsu
Urrunetik laztantzen zaitut
Usaiak bialtzen dituzunean
Baten bat niretzat al da?
Galtzaile honen onduan bizi nahi neska?
Aldamenean (x2)
Zure usaiak… (x3)
Pizti arrunten modura
senarra dator barrura
joaren joaz harrapatu du
haziak helmuga
gero betiko ohitura
nekea edo logura
azken musu bat ahaztu ostean
seko geratu da
nahiz bakarrik nauen utzi
kulerorik ez dut jantzi
asetu ezak tentaldiari
ezin dio eutsi
lehengoa zen horren gutxi
trenetik zergatik jeitsi
gozamenaren geltokiraino
ez bada iritsi
behin haitzuloan sartuta
samurtasunaren punta
hatzamarraren eskutan dago
helburu arrunta
orgasmoraino pausuka
eraman beharra nauka
alboko pendoi artega horrek
ezin izandu ta
sumendiaren epela
berotzen doan bezela
izaretara bideratzen da
arrasto umela
hau bai harreman fidela
sexuzko autonobela
laztan bakoitzak bere txikian
asetzen nauela
igurtzi baten ostean
hurrengoaren eskean
gozamen suak hastera doaz
nire hankartean
dardara luze batean
murgildu naiz bapatean
ta sekretua ezin izan dut
gorde isilpean
asperenak salaturik
albokoa kezkaturik
lasai gizona ez baita izan
ametsa besterik
ondoren isil isilik
buelta erdia emanik
loak hartu nau irribarretsu
ta kulero barik.
Gizerailea lasai dago, ilunaren zai dago
lanetik etxera doa hurrengo biktiman pentsatzen
ezin oroiturik dabil azken presaren begiak
azken odol trago buruan ezin oroiturik dabil
orriak betetzen dira gizeraileari esker
goitizenik bako gizon arrunta bildurrak erein zale
sendiak tristetzen ditu gaba astiro abailtzen
labana zorrozten dihardu gaba astiro abailtzen
akabatu ditu………
tabako usaia biziki gorrotatzen duen
goitizenik bako gizona kale bazterrak oroitzen
andreari musu emango dio goizero egun sentian
berea ez duen hatsarekin goizero egunsentian
akabatu ditu gaur zortzi akabatu ditu
Amarauna ninietan
herriko plaza betileetan esekirik
irudiak mila zatitan banatzen zaizkit
agur bat ondo ondotik
altzairuak musu batez hautsi
agurrak zauden lekutik
hesiak irri batez apurtu
amarauna bekainetan
museko lagunak han zintzilik
ta mundua laukiz josita dago
Azken irudiak lokamustu dira
begiak espaloi ertzean hiltzatuz
ahaztu zaizu amaren azken esana
lasaigarri urdin baten eraginez
altxatu zara eta bazoaz
plazerraren apur haien bila
eskuak itxirik
kotxeak geldirik daude eta zu garaile
udaltzain jauna etzanda zure hankapean
yoga egiteko esan dizu sikiatrak
gazte begirada sarkorraren bila
mugimendu arinak fosilak dituzu
ahaztu zaizu amaren azken esana
Zubi ondoko baserrian
etxe politenean
pianoak din-don dagi
eskubila
odolezko ezpainetan
bibote mexikarrak
doinu bitxi bat jazten du
bongi bat bi bongi
ai mutila denboraren
nozioa galduta
etxera berandu heldu da
beti legez.. inpuntuala
Haitzetan lainoen artean, ortozik jaku egoten
hazia barruan ernetan, jatorkonari berba
herri bat ikusiko dozu negar eta zaurietan
ukenduz zeuk bakarrik osatuko dozuna
aita hil dautzue seme maltzurren egunean
sugarrik ez dozu gurako datozen Jondeunetan
eguzkiak emon daien indarra eskuei
zoli, haitz eta abarrots, Auñamendiko basoetan
haitzetan, lainoen artean, ortozik joku ibiltzen
hazia barruan ernetan jatorkonari berba
Haragi eske gabiltzanok
jaitsi gara gure infernura
mundu hontako bero guztiak
bat egiten duten lekura
karibetik lapurtutako
margo prefabrikatua
herriko ustezko ardi baltzak
ta herriko ardi sasi zuriak
nire lagunen aitak eta
nire aitaren lagunik onenak
azken txanponak patrikan dantzan
musa bakarrari eskainiak
nini ordi gerri lori
eulia eztitan erori
lore eskaintza soari, bai soari
arezko tontor moldatuezin
inoiz daztatuaren zirrara
gorri askodun ezpainetan
Maria izena leitzen da
Gerri kurbatsu aran isil
lurtar ez pekatarion eremua
Nini ordi laztan bat zure eskuetan
Aingeruontzat
Gogoratzen urriko Dublin hortaz
tabernetan biharamuna kentzen
eperrak kanta zerbeza beltzez
bozak goratzen , jendea parrez
oroitzen urriko mozkorrak
nundarrak galdetzen ziguten
erantzunik ez erantzunik ez halakoetan
irri bat soilik gure ezpainetan
oroitzen urriko mozkorrak
nundarrak galdetzen ziguten
egurrez orditzen ostatuetan
kitarrak zahartzen ziren hoietan
Zertan nenbilen pentsatu gabe
bihotza nizun urratu
gerora ondo eginagatik
pekatua da pekatu
norberak parkatuko ez lukeena
ahaz dezazun eskatu
zaurituaren harrotasunaz
ezin zara erraz libratu
ezer konpontzen al da benetan
maite zaitudala esanik
poltsikoetan jadanik ez da
gisajo honentzat txanponik
zure planetan ez al da sartzen
atzera bueltatzerik
behin irrist ere egin nuen ta
ondo ordaindu behar dut nik
ordu txikiak erdi mozkorrak
hitzak joaten ziren erraz
onartu behar dut gaba horretan
ez nintzen oroitu zugaz
nahiz eta inoiz halako baten
zurera magaldu ausaz
kostata ez naiz akordatuko
baietz esan nion hartaz
Etxetik partitzear baletor zalantza
mamu zaharrak zirika, hotzikara latza
betor kemena, betor arbasoen kemena
oinez hasi orduko baletor dardara
pausu bati hurrena balitzaio falta
hautsi dezala, hautsi buruak tranpa
hautsi dezala hautsi buruak tranpa
badatoz gerrariak, badatoz
zaldi erraldoien gainean, milaka datoz
herio danborrek hots
beldurrik ez eta zain
egon
deskuidoz noraezak hartzen bazaitu
ipar haizerik ez eta belak huts
bihur dadila izua olatu
etsia lema, nekea erramu
gaba beltzean itsu gelditzen bazara
ez zeru eta ez lur gelditzen bazara
argitxo bat piztuko dizut lehio ondoan
su nimiño bat bihotz ondoan
badatoz otsoak, badatoz
ezpatak airean zuzen zugana datoz
herio danborrek hots
ez ikaratu ta zain egon
egon
Hortxe aurkituko nauzu bidean
bidezidorrean, ibar luzean
baso berdean, porlanezko oihanean
su nimiño bat bihotz ondoan