Componentes del Grupo
Ficha Técnica
Mundua Eder se grabó, mezcló y masterizó entre septiembre y octubre de 2024 en el estudio Ura Studios en Gasteiz, bajo la dirección de Koldo Uriarte.
Autor de las melodías y letras: Mikel Urdangarin.
Autor de las letras de Mundua eder y Udako gau epela: Kirmen Uribe.
Autor de las letra de Zerua izar jario: Harkaitz Cano.
Mikel Urdangarin: voz, guitarra acústica y piano.
Koldo Uriarte: producción artística, piano, guitarra eléctrica y acústica, bajo, sintes, texturas electrónicas.
Rafa Rueda: guitarra eléctrica y acústica.
Jon Cañaveras: bajo.
Nika Bitchiashvili: violín.
Ander Hurtado de Saratxo: batería y percusiones.
Alison Keable: voces.
Izaro Andrés: voz (Mundua eder).
Rubén Salvador: fliscorno.
Estitxu Oraá: chelo.
Aihnoa Marauri: viola.
Diseño: Alain Urrutia.
Fotos: Gaizka Peñafiel.
Agradecimientos: a Koldo Uriarte por todo el alma puesta en la producción. A Kirmen Uribe, por regalarle dos letras maravillosas y el título. A Harkaitz Cano, por acercarnos las estrellas. A Alain Urrutia, gran artista y amigo, por subirse una vez más al carro. A Gaizka Peñafiel, por sus magníficas fotos. A la banda, queridos amigos, por todo lo que me dais, que sois los compañeros predilectos. A Jordi Albareda, por el ánimo que insufla siempre. A Aitor Narbaiza y Amaia Ocerin, por acompañarme en el camino.
Agradecimiento especial: a Izaro Andrés, porque una vez más te has animado a volar juntos.
2024
Mundua eder
Se dice que la belleza está en los ojos de quien la mira. También es cierto que podemos ver y sentir lo que nos rodea ardiente, oscuro, cruel y despiadado.
Perdón por la presunción, pero aquí van diez razones por las que Mikel Urdangarin ve el Mundua eder, diez heridas, diez besos, diez canciones.
Y si no son suficientes, tómatelo con calma, que te cantará decenas más.
No pierdas la oportunidad…
Comparte
Letras
Zu ta ni ez da biok
hori bagenekien,
labanaz idatzia
ahantzi genuen aise.
Hodeietan bi bihotz,
gorago gure zai Orion.
Begirada altxatuz gero
zerua zein ederra den…
Zuk maite ninduzun , nik zintudan maite.
Lainopetik irten, hurreratu zaitez.
Azala azalaren kontra, kontra,
bular eta bizkar
urruti zen bihar.
Iraganari adio
orainak hala dio.
Oraina bizi dut eta
eta gaur ez da nahiko.
Libre nahi ninduzun, nik nahi zintudan libre.
Bukatuko al dugu elkarrengandik libre?
Distantziaren premian aski urrundu ginen,
poloak imanik gabe desitsatsi ziren.
Gure buruen gainean hamaika konstelazio,
argia jan zaio bati, nun galdu zaigu Orion.
Gau itxiari adio, egunsentiak hala dio…
egun bizi naiz baina,
baina gaur ez da nahiko.
Libre nahi ninduzun, nik nahi zintudan libre,
bukatuko al dugu elkarrengandik libre
zuk maite ninduzun, nik zintudan maite,
lainopetik irten, hurreratu zaite.
Nora ipuinak, lo kantak?
nora balkoitiko zaratak?
faltan zaitu denak nora?
Muxu dardartiak nora?
nora beha zure begiak?
maite zaitut denak nora?
Nora barre algarak euripean?
nora dantza eroak euripean?
Denbora aurrera doa ohi duen bezala.
Denbora, iragan denbora
soilik nigan bizi da.
Nora nire belaunak odoletan?
Nora nire negarra euripean?
Nora nire belaunen odola zure eskuetan?
Nora nire begien malkoak zure masailean?
Bart gauez, Mahsa Amini,
aspaldian lez, Mahsa Amini,
Mundua lo, Mahsa Amini,
Ta zu erne, Mahsa Amini.
Hor zeunden, Mahsa amini,
bildurge, Mahsa Amini,
Zutik, lerden, mahsa Amini,
Atzemanezin,Mahsa Amini.
Ortzi zabala begira dago.
Ispiura lez.guri begira.
Izar txikia asgertu zaio.
Adatsa libre, begiak diz-diz…
Jakizu, Mahsa Amini,
Nahi gabe, Mahsa Amini.
Egin duzu,Mahsa Amini,
Mundua eder, Mahsa Amini.
Nahi gabe,Mahsa Amini,
Mundua eder. Mahsa Amini.
Bildurge, Mahsa Amini,
Atzemanezin, Mahsa Amini.
Mundua edertzen du bertsoak
mundua edertzen du naturak
mundua edertzen du arteak
mundua edertzen du lagunak
bai, lagunak edertzen du mundua
Mundua edertzen du gauak
mundua edertzen du ametsak
mundua edertzen du larruak
mundua edertzen du bihotzak
bai, bihotzak edertzen du mundua
mundua edertzen du justiziak
mundua edertzen du begiruneak
mundua edertzen du oroimenak
mundua edertzen du berdintasunak
Bai, berdintasunak edertzen du mundua
Mundua edertzen du irriak
mundua edertzen du biziak
mundua edertzen du herriak
mundua edrtzen du euskarak
bai, euskarak edertzen du mundua
Altzairuzko gizartean
aterpean sendo, ziur.
Arrakalarik ez gure baitan
arimak kate motzeko.
Baina guk nahiago hauskor
eta bihotzak beirazko,
jauntxo ixilek, ordea,
nahi gaituzte esaneko
Hori ez, ez gara izango.
Baina guk nahiago arin,
pisurik gabe soinean.
Haizeak eroan gaitzala
ezlekuan pausatzeko.
Gizarte paregabean
arrotzik ez jendartean,
denak hilara berean,
arro, garaile antzeko.
Hori ez, ez gara izango.
Leunago zaigu galtzea
urrezko kaiolan baino;
Hantxe nahi gaituzte baina
ez gara bertan izango.
Bertan ez, ez gara izango.
Izurik ez gehiago,
zerua oskarbi dago.
Ez da deus falta
Ilunabarrak
besarkatu gaitzan, libra gaitzan.
gutxi falta da
Hiri zaharrak
izkutatu gaitzan. Gorde gaitzan.
Kale estuetan gora, keak beztutako
kale estuetan gora, keak beztutako kaleetan gora.
Ilargia mirabe da, ez luzerako ordea,
lo antzean mirabe da, bizkortuko da ordea.
Gertu zaitut ene bihotz, ez desager edo bertan
Nauzu hilotz, gertu zaitut ene bihotz, ene bihotz.
Nere begien aurrera azaldu zara maitea…
Gera zaitez argipean, ez zaitzan estali keak.
Nere begien aurrean, gera zaitez argipean,
Nere begien aurrean, gera zaitez argipean.
Marea behera badago
lurraren txanda
joan zirenak ondratu
jaiki orduko.
Tabernaraino
kontu zaharrak
berriz entzuteko.
kontu zahrrak…
Aldiro, ezberdi berriro
arrokak higatuz astiro
Marea gora badago
Bestela da:
txikota askatu.adio,
banoa eta…
aparretan planto:
Zerumuga pitzatuta dago!
Buruz buru…
Mintzatuko gara berriro…
zerua izar jario!
Olatuak leun badatoz,
lo susta;
baldin eta zakarrago,
ni esna.
Paradisuraino…
so bana
ipar hegoako.
Gauero izar jario!
Inor ez da guri so:
zerua izar jario!
Baga biga ta nabiga, zugana.
Udako gau epela
musika tabernatik,
udako gau epela…
Neure barrura ihes egin nahi dut
droga onbera sentitzen dut
zainetan barrena badoa, badoa…
Sugeak ezagutzen baititu hobekien
nire bazter…
Nire bazter ilunenak, ilunenak, ilunenak.
Barrutik besarkatzen nauen gauza bakarra da,
bakarra da.
Argira, argira begira nago,
berotuko nauen argira.
Argira, gatibua zeldatik lez,
argira begira nago.
Zerura, zerura begira nago,
lasaituko nauen zerura.
Zrura, umetxoa lehiotik lez
zerura begira nago.
lainora, lainora begira nago,
estaliko nauen lainora.
Artega, mariñela itsasoan lez
lainora begira nago
Barrura, barrura begira nago,
askatuko nauen barrura.
barrura, poeta bertsoetan lez
barrura begira nago.
Mundura, mundura begira nago,
nik amesten dudan mundura.
Ni ere, Gazako hondartzetan lez
mundura begira nago.
Debila naiz,
badakit.
Ez, horregatik, beti.
Orain, esaterako,
ausart nauzu ageri.
Maite dut elkarrekin
isilik egotea,
zure arnasa nireagaz batzea.
Eta oharkabean,
loak hartu zaitzala…
eta ni begira, eta ni begira, bai, zuri begira…
