Formatua: CD
Grabazioa: Bilboko Kafe Antzokia, 2010eko abenduaren 30ean zuzeneko kontzertuan
Soinu teknikaria: Mikel F. Krutzaga
Joan den 2010eko abenduaren 30ean, ehunka afizionatuk goraino bete zuten Bilboko Kafe Antzokia. Duela hamabost urtetik hona Euskal Herriko malenkonia berdea marrazten aritu den koblakari batek, Mikel Urdangarinek, piztu zuen interes hori, hain zuzen ere, folk-rokaren aldeko apustua egiten duten euskal bakarlari bakanetako batek (nahiz musika-banda batean edo hainbat koreografiatan ere oinarritzen den), mundu horretan narrazioaren beraren edertasun eta dotoretasunaren parte bilakatzen dituelarik erritmo ertainak.
lau koplatxo zuretzat
lau koplatxo zuri (bis)
godaletari emon
dautsodaz mosu bi
ta pozez nago ni
lau koplatxo alkoholdun
eztarri makalez (bis)
lau koplatxo laburrok
ta banoa neurez
etorri nazen lez
baina joan aurretik
botila ekatzu (bis)
bihotza itzi dagidan
begi barik itsu (bis)
lau koplatxuok jatost
lantzean, lantzean (bis)
adibidez zu ziegan
imaginatzean
lantzean lantzean
Herrian, egunak argitu ez dauenean
hor doa Sebastian, aguro lanera
esnea etxez etxe banatzera
larreko behi esne ona
maite dogu Sebastian
etxera datorrenean
Baina gaur, burumakur dator
gaur, isil isilik dago
gaur, ez da betiko gizona
Goizaldero, bostak joten dabenean
behia jaisten dau semerik gazteenak
esne gitxi emoten dau behiak, aspaldian
sikatu ei da belarra
Maite dogu Sebastian
etxera datorrenean
marmita bete esne
gurdiaren gainean
Baina gaur, burumakur dator
gaur, isil isilik dago
gaur, ez da betiko gizona
baina gaur…
Ur gozoak
ur gozoak zuen, lurra zaintzen
Lur lausoak
lur lausoak zuen hezurrak zaintzen
Baina gu, bai gu, mutu lotu ginen, berriz
ta orduan, gu, ikaratu ginen berriz
nun da zuen loa
Ipar baltzak,
ipar baltzak zure arrenak zabaltzen
Hagin zaharrak
hagin zaharrak zure mina gordetzen
Baina zuk iratzarri gintuzun, berriz
ta orduan, guk, galdetu genizun, berriz
nun da zure loa
Iritsi dira notiziak
iritsi dira eskutitzak
baina ez zureak.
Igaro ziren hegazkinak,
erre zituzten zubi denak,
isildu bazterrak.
Galdetu diet hegaberei,
galdetu pago biluziei,
ez dakite ezer.
Etorri hona,
Etorri laster niregana.
Izotza dut zainetan.
Soineko gorria iazko Sanjuanetan.
Suaren beroa gure gorputzetan.
Amantala zabaldu da zelaian.
Argazki zaharra ene oroimenean.
hau ez da amodiozko kanta
kitarrak sortutako melodia
sasilorez jantzitako olerkia
hau ez da maitasun kanta
odeia hori omen da pasioa
antzokiaren lehenbiziko funtzioa
hartzazu, hartzazu maitia
sentitu gabe emandako musua
inoiz oparitu ez nizun laztana
doazen, doazen penak zerura
behar duten tokira
doazen, sinestunen lekura
gugandik urrutira
hau ez da amodiozko kanta
taupada azkarren zorabioa
nahia, desira, mina eta gogoa
hau da, hau da nire herria
gorria, azken neguaren gisan
ederra, heldu den udaberrian
doazen, doazen penak zerura
behar duten tokira
doazen, sinestunen lekura
gugandik urrutira
Anek idatzi dit zutaz
diño ondo zaudela
Oslon bizi zarela orain
hara ezkondu zinela
San Antoniotan,
Polpolera bidean
laino artean, bi amoradu
maldan gora…
jakin izan dut berandu
Ama izan zinen Maiatzan
Jon jarri diozu izena
jende onaren izena
San Juan gaba zan, erre zenituen bekainak
ezpan moreak, azken Waltz-a eta ardo
ona…
Anek idatzi dit zutaz
diño ez zarela aldatu
beti lez oinak aidean
kantatu eta dantzatu
eta ez nau batere harritu
zuk amesten jarraitzen duzu
nik oindik eskuak hotz ditut
Anek kontatuko dizu
Salda beroa, Urriko ferietan
Udaberri zan baina, Bilboko Plaza Berrian
agur maitea, altza kopa, bihotzak
gora…
Udazkena da bazterrean.
Berdez jantzi zara, zirikatzen.
Eta ni berriz hain hauskor.
Eta zu berriz horren suhar.
Bai, agian, bizkarrean jarriko nizuke eskua,
hura jaitsi gerrira, dantzatu.
Ohantzean etzan, lokartu eta iluntzean esna.
Desertua da kale honetan.
Lainoz jantzi zara, emankor.
Eta ni berriz hain hauskor.
Eta zu berriz horren suhar.
Bai, agian, bizkarrean jarriko nizuke eskua,
hura jaitsi gerrira, dantzatu.
Ohantzean etzan, lokartu eta
iluntzean esna.
Eta zurera sartuko banindu gogoak,
sorbaldetan pausa, jaitsi magalera.
Sabelera josi, lokartu eta
ahanzturan esna.
Eguzkiak urtzen du gohian
gailurretako euria
uarka da jausten ibarrera
geldigaitza den oldarra.
Gure baitan datza eguzkia
iluna eta izotza
urratu dezakeen argia
utuko den bihotza.
Bihotza bezain bero zabalik
besoak eta eskuak
gorririk ikus dezagun egia
argiz beterik burua.
Bakoitzak urraturik berea
denon artean geurea
etengabe gabiltza zabaltzen
gizatasunari bidea.
Inon ez inor menpekorikan
nor bere buruaren jabe
herri guztiak bat eginikan
ez gabiliza gerorik gabe.
Batek goserik diraueino
ez gara gu asetuko
beste bat loturik deino
ez gara libre izango.
Ezin esan maite,
ezin esan eder,
ezin esan elkar,
ez zuhaitz, ez lur, ez bihotz.
Ezin esan.
Kolpe bat sentitu dut bihotzean
tiranoak giltzapetu nahi digu hitza.
Maite zaitut diostazun bakoitzean,
baina…
Ezin esan libre
ezin esan berdin,
ezin esan elkar,
ez zuhaitz, ez lur, ez bihotz.
Ezin esan.
Kolpe bat sentitu dut bihotzean
tiranoak giltzapetu nahi digu hitza.
Maite zaitut diostazun bakoitzean,
baina…
Ezin esan maite,
ezin esan eder,
ezin esan elkar,
ezin libre,
ezin esan anai,
ezin maite.
Panderuaren gizona, ona, ona
udaberriak emona, hona, hona
ibilkera elegantea, gizon inportantea
Nevadara joan gabeko Indianoa
gaur ere pasiatu da Zalduondotik Olaztira
bere panderu berria, zaharrei erakustera
panderu distiratsua, Vigon erositakua
haur bihurrien eskua, lujozkua
itzali dira argiak
itzartu dira begiak
berdeak eta urdinak
hau, den hau hastera doa…
bai, bera da, maisua zuriz jantzi da
dantzan hasi da, zapata zaharren distira
taula gainean
gaur ere jaurti du basoa, errioxako ardoa
neurri motzeko banangoa, zango eroa
zaintzeko, behingoz zaintzeko, hala esan dio medikuak
albo batera uzteko, arriskuak
panderuaren gainean, kutxileria kalean
sinesgabeen aurrean, azken agurra
alboka eta biolina, kitarra eta soinua
abeslari itsusion kariñua
Itzali…
Gaur gurutzatu gara
Sarritan antzera
Su bertan jezarrita
Ni kalean behera
Zure itxura ez da
Betiko berbera
Begien tristezia
Ohikoa ote da
Gaur ondora natortzu
Lagun egitera
Ez al daukazu seme
Inorako asmorik?
Lagunengana noa
Ez dago presarik
Zeuk be bazenduala
Dantza kuadrilarik
Ta urteak doazela
Konturatu barik
Zoaz gazte ez galdu
Nigaz denborarik
Esku hartu deutzut
Egunon amama
Zelan dabil gaurkoa
Gure auzoko dama
Aurpegi zimurtua
Present iragana
Berbarik ez, keinu bat
Zuzendu nigana
Irribarre honegaz
Esan dozu dana
Atzo larogeitabost,
Soinean jantzia
Zeinek esango leuke
Hain maja ikusita
Lobak ein eutzuela
Egunez bisita
Baina gaur bizitzagaz
Eukiela zita
Beitu amama zelango
Oskarbi polita
Denboraren jagole
Ta haren menpeko
Poztasunik balego
Zeugaz banatzeko
Musu bat emon doutzut
Irri bat hartzeko
Biharko lotu gara
Kartetan eiteko
Irabazita ondo
Galduta hobeto
Gogoratzen urriko Dublin hortaz
tabernetan biharamuna kentzen
eperrak kanta zerbeza beltzez
bozak goratzen , jendea parrez
oroitzen urriko mozkorrak
nundarrak galdetzen ziguten
erantzunik ez erantzunik ez halakoetan
irri bat soilik gure ezpainetan
oroitzen urriko mozkorrak
nundarrak galdetzen ziguten
egurrez orditzen ostatuetan
kitarrak zahartzen ziren hoietan.
ilunaren arerio
egun argian jario
atzo gauean gozatuari
zure usaina dario
zeru gainean bi laino
zoaz, eguzki, goraino
zelan ez dekot beste gogorik
zeuri kantetako baino
soloa loraz polito
nor ez da udabarriko
zain nago zure udagoiena
barriro noz etorriko
asuneri udararte
krabelina batu jake
hain lotsatia ez bazina bai
zu biluztuko zinake
badator gaua astiro
badeko nahiko motibo
maite nozula dakidan arren
esan eistazu barriro
haizeak ohiko egarriz
leizarrak dantzan darabiz
eskuok zure azal gozoa
omendu gurean dabiz
kirikolatza karreran
iturria non ete dan
laztana maite zaitudalako
behar dot zuretik edan
20 urte itxaron nituen
mundu hontara sortzeko
gau izartsu bat izan zen
hodeiren bat tarteko
barraketako kitana hura
iratzargarri bailitzan
gerria eta bularrak
haren esku finak
eta biok etzan ginen
izarrak so zirena
ta une batez egin nuen
gau hura nire
letra hauek idatziko ditut
testamenturako
semealabek jakin dezaten
beren aita nor izan zen
“Zerraldo” deitzen zidaten
goitizenen herrian
hoiek denak erratzen ziren baina
erratzen ziren
Ardoak utzi zidanean
Maitatu nuen bera
Beste inungo neskarik ez bezala
Ez bezala
Letra hauek…
izkin hontatik idazten dizut
azken aldian bezala
egia da bai sasoi honetan
hotza egiten duela
neska gazte bat ezagutu dut
hiru aste badirela
esango nuke bere begiek
erraz sorgindu nautela
azken bidai hau ez duzu izan
etxe ondotik ihesa
nigandik hurrun aurkitu arren
hara itzultzeko ametsa
zuekin beti oroitzen banaiz
ahaztu naizenik ez pentsa
sentimenduak esaten baina
ez da hain gauza erreza
orain goizean pozik hartzen dut
mendebalderako trena
harrizko zoru ahaztuetan
biderik eta zaharrena
bizitzak sarri erakusten du
badena eta ez dena
inoiz latz hartu banindu ere
gaur gozo hartu nauena
lantzean baina, egun luzeetan
bihotza egoten da triste
agindutako promesa hura
ezin kunplidu nezake
“loriak udan” kantatzen baitut
inoiz gutxitan ez uste
letrak ez ditut oraindik ahaztu
akordatzen naiz hainbeste
Txatxamatxalinatxu jaio zan urtian
herria ta kofradia hasarratu ziran
Tirikitiena beltxa morena
ontza bat txokolate goizian onena
Txikia izan arren izan leike abila
Biba Elantxobeko tanbolintxerua
Tirikitiena beltxa morena
ontza bat txokolate goizian onena
Munduari begiratzeko modu bat,
laguntzarrekin kantatzeko modu bat,
horman eguzkia hartzeko modu bat,
itxaroten jakiteko modu bat.
Pagoak ukitzeko modu bat,
azala irakurtzeko modu bat,
hego-haizea usaintzeko modu bat,
autoan negar egiteko modu bat.
Ez onena agian,
ez ederrena agian,
zaharregia, txikiegia agian.
Begietara begiratzeko modu bat,
galderak egiteko modu bat,
eskutik heltzeko, heltzeko modu bat
amets egiteko modu bat.
Ez onena agian,
ez ederrena agian,
zaharregia, txikiegia agian.
Pizti arrunten modura
senarra dator barrura
joaren joaz harrapatu du
haziak helmuga
gero betiko ohitura
nekea edo logura
azken musu bat ahaztu ostean
seko geratu da
nahiz bakarrik nauen utzi
kulerorik ez dut jantzi
asetu ezak tentaldiari
ezin dio eutsi
lehengoa zen horren gutxi
trenetik zergatik jeitsi
gozamenaren geltokiraino
ez bada iritsi
behin haitzuloan sartuta
samurtasunaren punta
hatzamarraren eskutan dago
helburu arrunta
orgasmoraino pausuka
eraman beharra nauka
alboko pendoi artega horrek
ezin izandu ta
sumendiaren epela
berotzen doan bezela
izaretara bideratzen da
arrasto umela
hau bai harreman fidela
sexuzko autonobela
laztan bakoitzak bere txikian
asetzen nauela
igurtzi baten ostean
hurrengoaren eskean
gozamen suak hastera doaz
nire hankartean
dardara luze batean
murgildu naiz bapatean
ta sekretua ezin izan dut
gorde isilpean
asperenak salaturik
albokoa kezkaturik
lasai gizona ez baita izan
ametsa besterik
ondoren isil isilik
buelta erdia emanik
loak hartu nau irribarretsu
ta kulero barik.
Esperantzarik gabeko zenbait
debekatuak dezente
mila galduak eta hainbeste
gau bakarreko aterpe
askok laugarren begiradatik
betirako dirudite
bazkalosteko kafeak bezain
usai goxoa daukate
nik zurekiko dudana ere
halakoa litzateke
nire bizitza laburra baina
zein dezberdina izan den
zu ezagutu aurretik eta
zuk musu eman ondoren
zure iparrak noraezaren
lekukoa hartu zuen
ta denboraren oneritziak
erakusten du ondoren
nire bihotza zure neurrira
nola egina dagoen
zurekin nahi dut Maxian barna
karroa zoro eroan
baita erantzi nahi dizkizudan
prakak erostera joan
bertan zaudela sentitu nahi dut
ohera sartzerakoan
lotsaren mugak lehertuarazi
ta gehiago delakoan
erloju hotsak esnatu eta
zu izatea alboan
momentu batez nire bertsoak
ametsetara bidaliz
zure usaiak atzeman ditut
zoriona jo dut begiz
hankak lurrera ekarri ditut
irribarre salatariz
bazkalostera itzuli eta
hamarmilagarren aldiz
aspaldi hartu dudalakoan
kafea hoztu zait berriz.
Lekandapean urduri
Otsoek hainbat ulubi
Herri bakarra bagara ere
Ikusten dodaz mundu bi
Estartan azagarie
Gitxi lez bitxo argie
Batzuentzako guzurre dana
Besteentzako egie
Saguek ona ta ara
Hustu dauskue ganbara
Lapur handiek kalean dabiz
Ta txikiek kartzelan
Bele baltzak zozoari
Sarri jabilko kantari
Noz arte egon beharko dogu
Tiraka hil kanpaiari
Mendien kukuak kuku
Ta oilarrak kukurruku
Berba ein behar dogun unean
Zergatik gagoz gu mutu?
Mirue dau pikondoan
Ta katue sutondoan
Urrin dauena noiz egongo da
Maite dauenan alboan
Animalien artean
Bizi gura dot bakean
Inoren menpe egongo ez dan
Aberri aske batean
Hodei artean marmarrak
urrun joakuz antzarrak
eurek eroan dagiezala
gure pena ta negarrak
kalean orbela erortzen, erortzen
betazpian bentanarean
haizeak ateak zirikatzen
eta orbela jausten, jausten
Haitzetan lainoen artean, ortozik jaku egoten
hazia barruan ernetan, jatorkonari berba
herri bat ikusiko dozu negar eta zaurietan
ukenduz zeuk bakarrik osatuko dozuna
aita hil dautzue seme maltzurren egunean
sugarrik ez dozu gurako datozen Jondeunetan
eguzkiak emon daien indarra eskuei
zoli, haitz eta abarrots, Auñamendiko basoetan
haitzetan, lainoen artean, ortozik joku ibiltzen
hazia barruan ernetan jatorkonari berba.
Here I go out to see again
The sunshine fills my hair and dreams hang in the air
Gulls in the sky and in my blue eyes
You know it feels unfair, there’s magic everywhere
Look at me standing here on my own again, up straight in the sunshine
No need to run and hide, it’s a wonderful, wonderful life
No need to laugh or cry, it’s a wonderful, wonderful life
The sun’s in your eyes, the heat is in your hair
They seem to hate you because you’re there
And I need a friend, oh, I need a friend
To make me happy, not stand there on my own
Look at me standing here on my own again, up straight in the sunshine
No need to run and hide, it’s a wonderful, wonderful life
No need to laugh or cry, it’s a wonderful, wonderful life
Mmm, mmh, mmh, mmh, mmh
I need a friend, oh, I need a friend
To make me happy, not so alone
Look at me here, here on my own again, up straight in the sunshine
No need to run and hide, it’s a wonderful, wonderful life
No need to laugh or cry, it’s a wonderful, wonderful life
It’s a wonderful life, it’s a wonderful life, it’s a wonderful life
Oihana, pisukide laztana
Gaur be plantxatu dizkidazu arropak?
Zein txukun gelditu den alkondara
Oihana, pisukide maitia
Gaur be egin didazu jana?
Zugaz ez dut faltan botatzen ama
Zer duzu, baina, gaur triste ikusten zaizu
Maite al zaitu nobioak
Harek ez daki esku artean zer daukan
Oihana
Agian, aldatu beharra daukat
Gaur egun sobera daude ni bezalakoak
Agian , ez dakit, aldatu dira garaiak
Agur, ni banoa, pisukide maitia
Gehio ez dizkidazu plantxatuko arropak
Mosu bat eta nire eskerrona…oihana
Gure baitango lurraldeetan
non geratzen den denbora
non ez dagoen arnas biderik
non ez goazen inora
non oihukatzen hurbiltzen garen
erraldoiaren ondora
igo nazazu nire mendira
zure gailurretik gora.
Egunez zu bizitzera
arimak zenbatzera
urrun nabigatzera
elur gazietan.
Igo nazazu nire mendira
aurki dezadan bidea
askatu nadin zure loturaz
behar dezadan airea
ez nadin izan jainko lurtiarra
bai ezinen bidaidea
igo nazazu nire mendira
zu ez baitzara nirea.
Egunez zu bizitzera
azken mugen ertzera
lainoen agurtzera
elur gazietan.
banoa bakarrik
ikusi arte
ez nuke hasi nahi
adio eske
ez dira pasako
urteak hainbeste
nire ausentzian
zaindu zaitezte
olerki batzukin
nator zugana
errekiema aspaldi
idatzi zidana
zugandik jasoa
zuri emana
sortu ez dakidan
halako zama
behin batean zure
kaleetan sortu
zertarako baina
semetzat hartu
gaztetan nintzaizun
gogoz oldartu
kitana batekin
nintzen elkartu
baita piztu ere
zure amorrua
pobre izateak
zuen errua
hura sorgina eta
ni deabrua
han sortu genuen
deskalabrua
gero jaio ziren
semealabak
haiekin batera
barru ikarak
laister ixildu ere
herriko aldabak
han amaitu ziren
killin-go gabak
orduz hasi nintzen
erruz edaten
onoan nuenari
gaizki esaten
ito izan banintza
ardo upel baten
sorginak eurekin
eroan nintzaten
agurrik ez, soilik
ikusi arte
denbora joan zait
osasun truke
sorginak urduri
hainbeste urte
nire bila edo
esango nuke
jaunak, hau bai edari goxoa
arimen iratzargarri
egin dezagun azken tragoa
atea itxi aurretik
haserre joan zaizkigu emazteak
beren izenak madarikatzen
azkena egin dezagun mutilak
abisua jo aurretik
mundura sufritzeko ez ginen jaio
ezta gutarrak jagoteko
azkena egin dezagun agudo
infernua gure zai dago
Zurekin egon nahi nuke
hondartzako itzalean
marteko iturrietan
sumendien azalean
maitasunaren kalean
gauaren lehen portalean
egotea delitu den audientzi nazionalean
Ez dakit joango zaren edo zatozen bueltan
ametsak kondenak diren amets gaizto honetan (Bis)
Zurekin egin nahi nuke
mundu bat ondarralean
barrikada bat elizan
altare bat magalean
maitasunaren kalean
gauaren lehen portalean
egotea delitu den audientzi nazionalean
Ez dakit joango zaren edo zatozen bueltan
ametsak kondenak diren amets gaizto honetan (Bis)
Zurekin izan nahi nuke
liburu bat apalean
korsario bat baineran
olatu bat kresalean
maitasunaren kalean
gauaren lehen portalean
egotea delitu den audientzi nazionalean
gauaren lehen portalean
egotea delitu den audientzi nazionalean
Ez dakit joango zaren edo zatozen bueltan
ametsak kondenak diren amets gaizto honetan
(Bukatu arte)
Hau da egün ederra
Mila txorien kanta
Zuari ene erregina
Besoak zuri deituzut para.
Baratze bat nahi deizut egin
Amets segeretuenekilan,
Liliak egun jauntsi ederrenetan
Mila kolorez dantzan bihotzetan.
Gau beltz ta sakonetik
Elkitzen nauk hozturik
Bihotza hain tristerik
Hitaz usu berantetsiturik.
Baratze bat nahi deizut egin
Amets segeretuenekilan,
Liliak egun jauntsi ederrenetan
Mila kolorez dantzan bihotzetan.
Karrosa bat hor dugu
Kanpoan gure haiduru
Ez gal haboro denbora
Hiskor beitago amodioa.
Baratze bat nahi deizut egin
Amets segeretuenekilan,
Liliak egun jauntsi ederrenetan
Mila kolorez dantzan bihotzetan.
Maitarzun berriari
Ilargiak du argi
Emanen deiku aski
Guk elgar maita dezagun beti.
Baratze bat nahi deizut egin
Amets segeretuenekilan,
Liliak egun jauntsi ederrenetan
Mila kolorez dantzan bihotzetan.
